Meres argias - Idle days / Diafana Krina

I know he'll come and I won't be the way I am
to take him in dressed in the finest of my coats
nor will I be immersed in pages of some book
there where I raise myself to find out that I crouch

I won't be praying to a universe that blinds
I won't be archly asking "Where does your sting lie?"
a parent he won't be to tell me "Come, get dressed,
it's time for us to live my child, the day is dawning"

He'll come the moment when my light is raven
while I fanatically beg for some serenity
he'll come as a fiery commandment that dissolves life terms and the faint joy of this world

He won't be gathering the sky to bathe me
he won't be holding neither basil nor leaves of mint

he'll come the moment when my light is raven


Ξέρω πως θα 'ρθει, και δεν θα 'μαι όπως είμαι,
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου·
μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.

Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει,
δεν θα ρωτήσω αναιδώς, πού το κεντρί σου;
Γονιός δεν θα 'ναι να μου πει, σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε, παιδί μου, ξημερώνει.

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου,
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη,
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου·

δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει,
δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου.

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου...